HIKO nastroje po wynikach konkursu – Czy warto brać udział w konkursach?
- Authorhiko
- Date 11 Styczeń 2018
- CategoryKrajobraz Zieleń miejska
Nie wiem czy to był zaszczyt czy strata czasu… kolejny konkurs za nami. Tematyka zadana była nowym doświadczeniem. Tematem konkursu było: „OPRACOWANIE AUTORSKIEJ PRACY KONKURSOWEJ, RZEŹBIARSKO – ARCHITEKTONICZNEGO PROJEKTU RZEŹBY ŚW. BARBARY, Z WKOMPONOWANIEM ATRYBUTU INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ KOPALNI”. Pierwszy raz zmierzyliśmy się z takim zadaniem…. zadaniem polegającym na tym, by zaprojektować otoczenie towarzyszące rzeźbie, będące jej dopełnieniem, kontekstem odczytu zamierzenia artystycznego rzeźbiarza. Nasza praca miała polegać na stworzeniu syntezy tła. Zawsze projektowaliśmy tak jakby od drugiej strony – nasze projekty wtapiając się w tło miały stanowić nową jakość i swą prostotą i pomysłem wyznaczać kierunki naszej myśli. Podjęliśmy się zadania mimo także wielu kontrowersji, które wyzwaniu towarzyszyły. I tak trochę jako walka „z systemem”, trochę sondaż następujących zmian „w systemie” złożyliśmy pracę.
Konkursu nie wygraliśmy, ale dostaliśmy wyróżnienie.
Natomiast naszą wygraną jest to, że poznaliśmy niesamowitego człowieka, rzeźbiarza prof. Krzysztofa Nitscha i mieliśmy zaszczyt z nim współpracować i przede wszystkim dyskutować o sztuce, architekturze, kierunkach w jakich zmierzają.
A czy zawalczyliśmy z systemem – NIE, czy wysondowaliśmy jakieś zmiany na lesze – NIE.
Zatem czy warto brać udział w konkursach. Myślę, że jeżeli jest się optymistą i w każdej sytuacji człowiek potrafi znaleźć szczęście, radość i sens to warto. W innym przypadku należy przekalkulować zyski i STRATY 
i samemu sobie odpowiedzieć.
Tutaj link pod którym można zerknąć na obydwie nagrodzone prace….
W związku z tym, iż jesteśmy zadowoleni z naszej pracy, a słowami prof. …”nawet gołąbek na wizualizacji siada w dobrym miejscu” postanowiliśmy zaprezentować ją u nas na blogu „po swojemu”:
Obszar objęty opracowaniem konkursowym to teren parku / skweru na skrzyżowaniu ulic Dworcowej i Kopalnianej w Knurowie. Miejsce jak dla mnie „pstrokate”, którym zawładnęły irgi. Nasza koncepcja zakłada kompleksową przebudowę połowy powierzchni skweru w celu dostosowania dla potrzeb ekspozycji projektowanej rzeźby. Na pozostałej części założyliśmy przeprowadzenie prac związanych z rewaloryzacją istniejącej zieleni w kontekście rodzimej roślinności wraz wymianą istniejących elementów malej architektury i oświetlenia.
Projektowany układ kompozycyjny skweru oparto o oś widokową prowadzącą od centralnego punktu pobliskiego ronda po środek istniejącej na skwerze fontanny. Na osi zlokalizowano rzeźbę
św. Barbary – patronki górników oraz planowany do zaaranżowania plac zgromadzeń wraz z istniejącą fontanną. Postać świętej skierowana jest twarzą w stronę placu zakończonego fontanną nawiązującą swą formą do siły i energii bijącej z wnętrza Śląskiej Ziemi związanej w wydobywanym węglem kamiennym (fontanna jako woda wytryskująca z płaskiej nawierzchni placu). Rzeźbę usytuowano w północno-zachodnim fragmencie skweru tak aby nie tylko znajdowała się na projektowanej osi widokowej ronda i fontanny ale również w zbliżeniu do jednej z głównych lokalnych osi komunikacyjnych pomiędzy istniejącym budynkiem JSW i kościołem.
Teren wokół rzeźby urozmaicono przestrzennie tworząc niewielkie wzniesienia terenu zagospodarowane trawnikami i czarnym asfaltem. Zaproponowane ukształtowanie terenu ma nawiązywać do krajobrazu Śląska – pełnego zalesionych pagórków poprzeplatanych hałdami i szybami kopalnianymi. Alegorią takiego krajobrazu jest widok na rzeźbę od strony ronda, gdzie pomiędzy zielonymi wzniesieniami widoczna jest hałda, koła linowe szybu kopalnianego oraz czuwająca
św. Barbara, w koronie której widoczny jest herb Śląska.
Projektowane wzniesienia wewnątrz placu rozcięte są prostopadłymi ściankami z „ognistej” blachy corten. Cięcia wzniesień nawiązują do kopalnianych chodników – poprzecinanych śląskich skał.
Od strony placu projektowana rzeźba została wkomponowana „w ścianę”, na której planuje się umieszczenie liter tworzących napis upamiętniający górników którzy zginęli podczas pracy w kopalni.
W ramach wspomnianych prac remontowych przewiduje się wymianę istniejącej nawierzchni utwardzonej w celu ujednolicenia jej kolorystyki oraz faktury. Planuje się wykonanie posadzki
z wielkoformatowych płyt betonowych lub granitowych w kolorze pergaminowej bieli ewentualnie jasnoszarym. Zaplanowano wymianę warstwy ścieralnej chodników wzdłuż ul. Dworcowej dla nadania jej jednolitej betonowej powierzchni. Ujednolicenie kolorystyki nawierzchni spowoduje wytłumienie otoczenia wokół rzeźby dzięki czemu św. Barbara zostanie jeszcze bardziej wyeksponowana.
Istniejącą zieleń (drzewa i krzewy) od ul. Dworcowej planuje się przeznaczyć do usunięcia i zastąpienia trawnikami aby jeszcze bardziej wyeksponować projektowaną rzeźbę wraz z jej przedpolem nawiązującym do śląskiego krajobrazu. Zieleń od stron południowo-wschodniej, południowej
i zachodniej zostanie zrewaloryzowana i dogęszczona gatunkami rodzimymi. Taki zakres prac związanych z gospodarowaniem zielenią ma na celu utworzenie jednolitej – naturalnej ściany zieleni stanowiącej tło dla rzeźby i placu zgromadzeń jednocześnie przesłaniając dominujące widokowo istniejące budynki mieszkaniowe wielorodzinne (tzw. pastelozę). Istniejący plac zabaw zostanie zachowany.
Przewiduje się zmodyfikowanie iluminacji placu w celu jego dostosowania do nowoprojektowanej przestrzeni. Zaplanowano ledowe latarnie w nowoczesnej formie, oświetlenie rzeźby wkomponowanej
w atrybut infrastruktury technicznej kopalni oraz oświetlenie fontanny.
Projektowane elementy małej architektury to trzy maszty flagowe na placu zgromadzeń oraz ławki, które w pobliżu rzeźby umiejscowiono w obrzeżach placu zgromadzeń jako wkomponowane
w graniczące z nim wzniesienia terenu. Siedziska wzdłuż chodników i w pobliżu fontanny tworzą kompozycję przestrzenną – są wolnostojącymi elementami małej architektury.
Uporządkowana – elegancka forma placu, jednolita kolorystycznie nawierzchnia, zamiana „bogatych” nasadzeń obcych gatunków na czyste w formie trawniki, nowoczesne materiały, prostota elementów malej architektury, przesłonięcie blokowisk i odsłonięcie cennych starych budynków użyteczności publicznej tak charakterystycznych dla zabudowy Knurowa to synteza Śląska.
Śląska, nad którym góruje postać świętej Barbary, patrzącej spokojnie, a jednocześnie pewnie na ten region Polski i nowoczesne śląskie miasto, rozwijające się dzięki bogactwom swej ziemi, kultury, oraz osiągnięciom nauki i techniki.
Autorzy pracy konkursowej:
Rzeźba: prof. Krzysztof Nitsch
Zagospodarowanie terenu i mała architektura:
– arch. Paweł Hirsz
– Marta Hirsz – architekt krajobrazu
– arch. Krystyna Sikora
– arch. Sabina Nitsze
– stud. Bartłomiej Magiera
Rozładowywanie napiętej atmosfery przy pracy i dobry duch towarzyszący: arch. Bartosz Ongirski
Write a comment